صادق که اساس دین ازاو شد معمور / بودند ملایک پی امرش مامور
آخر ز جفا، ناصر احکام خدا / مسموم شد از ظلم و جفای منصور . . .

ای عجب بار دگر حق پیمبر شد ادا / در کنار تربتش فرزند پاکش شد فدا
موسی جعفر نه تنها بلکه امت شد یتیم / دانش و تقوا و ایمان و فضیلت شد یتیم . . .

بنال ای دل که در نای زمان، فریاد را کشتند / بهین آموزگار مکتب ارشاد را کشتند
اساتید جهان باید به سوگ علم بنشینند / که در دانشگه هستی، بزرگ استاد را کشتند . .

سرمایه امروز بقیع، اشک است و اشک ، مدینه، جهان را از شیون اکنون خود پر کرده است
امروز بقیع در لباس سوگ، چکیده اشک‏های غربت شیعیان است و دانش
بحارالانوار اشکی است که به تمامی برگ‏های زرین احادیث، تسلیت می‏گوید

شیعیان رهبر ما را کشتند / صادق آل عبا را کشتند
نور چشم علی و فاطمه را / وارث کربوبلا را کشتند . . .

شهادت امام صادق (ع)، مرد آسمانی مدینه، چشمه جود و سخاوت
کوه حلم و بردباری، تجسم اخلاص و صبر و دریای عمیق علوم لدنی بر پیروان آن حضرت
تسلیت باد

صدای گریه می‏آید … صدای ضجه فرشتگان
بقیع، امشب دوباره، در خاک تو خورشیدی خواهد دمید و ستاره‏ای به آسمان خواهد شتافت