مسجد...

مسجد ای خانة آباد خدا

مسجد ای پایگه یاد خدا

از بلندیّ مناری از نور

می زنی بانگ ، به نزدیک و به دور

می کنی دعوتمان با صد شور

که بیایید به درگاه غفور...

بشتابید ، که شد وقت نماز

وقت معراج و ، زمان پرواز

بشتابید بدین راه نجات

بهترین کار، صلواة است صلواة

مسجد ای راهنمای انسان

ای ندای تو ندای قرآن

هر زمان سوی من آغوش تو باز

تا به خلوتگه تو گویم راز

سایه رحمت تو بر سر من

در خطرگاه زمان ، سنگر من

مسجد ای نهر خروشان صفا

چشمه رحمت جوشان خدا

در زلال تو ، گنه می شویم

با خدا چون که سخن می گویم

خیمه نور، به دنیا زده ای

سایبان در دل صحرا زده ای

ای پناه دل تفتیده من

می چکد اشک چو از دیده من

وه چه خوش حالت زیبا داری

بهتر از این نَبوَد معماری

جسم تو پاک و ، ضمیر آگاه

نور چشم تو چراغ ((الله))

چون دو دستی که به هنگام دعاست

دو منار تو ، بلند و بالاست

جان به قربان تو ای معبد پاک

در حریم تو نَهم سر برخاک

سجده بر ایزد منّان بکنم

دردهایم همه درمان بکنم

ای به دامان تو آسودگی ام

پاک کن از گنه آلودگی ام

مایه فخر تو بس باشد این

که نهادست نبی بر تو جبین

وه چه محراب تو پر آذین است

چون که از خون ((علی)) رنگین است

آمدم سوی تو ، با گام بلند

در به روی من محتاج مبند

چون ((حسان)) صاحب این خانه ، خداست

بندگان را در رحمت اینجاست

حبیب ا... چایچیان(حسان