(به خاطر بیاور) روزى را که از هر امتى دسته‏اى از آنها را که آیه‏هاى ما را دروغ شمرده‏اند محشور کنیم و ردیف شوند (83).
و چون بیایند گوید چرا آیه‏هاى مرا که دانش شما بدان نمى‏رسید دروغ شمردید؟ شما چه اعمالى انجام مى‏دادید (84).
و به سزاى آن ستم‏ها که کرده‏اند عذاب بر آنان واجب شود و سخن نگویند (85).
مگر نمى‏بینند که ما شب را پدید آورده‏ایم تا در آن آرام گیرند و روز را روشن کرده‏ایم، که در این براى گروه داراى ایمان عبرتى است (86).
روزى که در صور، دمند و هر که در آسمانها و در زمین است وحشت کند جز آنکه خدا بخواهد و همگى با تذلل به پیشگاه وى رو کنند (87).
و کوه‏ها را بینى و پندارى که بى حرکتند ولى مانند ابر در حرکتند، صنع خداى یکتاست که همه چیز را به کمال آورده که وى از کارهایى که مى‏کنید آگاه است (88).
هر که کار نیک انجام دهد پاداشى بهتر از آن دارد و آنان از وحشت آن روز ایمنند (89).
هر که کار بد انجام دهد آنها به رو در آتش سرنگون شوند آیا جز در مقابل اعمالى که مى‏کرده‏اید سزایتان مى‏دهند (90).
حق این است که من فرمان یافته‏ام پروردگار این شهر را که آن را محترم کرده و همه چیز از اوست پرستش کنم، فرمان یافته‏ام که از مسلمانان باشم (91).
و این قرآن را بخوانم پس هر که هدایت یافت براى خویش هدایت یافت و هر که گمراه گشت بگو من فقط بیم رسانم (92).
بگو ستایش خدایى را که آیه‏هاى خویش را به شما نشان خواهد داد و آن را خواهید شناخت و پروردگارت از اعمالى که مى‏کنید بى خبر نیست (93).